Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości acetonitrylu. Oznaczanie acetonitrylu na stanowiskach pracy metodą chromatografii gazowej: Akrylaldehyd (akroleina) [107-02-8] 0,2: 0,5-PN-Z-04045-1:1994: Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości aldehydów. Oznaczanie akroleiny na stanowiskach pracy metodą wysokosprawnej Wymogi w zakresie BHP na takich stanowiskach pracy wyposażonych w monitory ekranowe określono w nowym załączniku do rozporządzenia. Wymogi te dotyczą m.in. wyposażenia stanowiska pracy w dodatkową klawiaturę i mysz, gdy pracownik korzysta z laptopa przez co najmniej połowę dobowego wymiaru czasu pracy. Poza tym wymagania odnoszą zmiany pory wykonywania pracy przez pracownika w związku z jego przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy. Odpoczynek tygodniowy powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, poczynając od godziny 6.00 w tym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. Z dniem 5 września br. wchodzi w życie rozporządzenie ministra zdrowia, które zmienia przepisy w zakresie wymaganych kwalifikacji na stanowisku pielęgniarki oddziałowej oraz jej zastępcy. Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 10 lipca 2023 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych Termin jej wdrożenia upływa 1 sierpnia 2022 r. Kolejne zmiany będą dotyczyły m.in. modyfikacji wysokości zasiłku macierzyńskiego, dodania nowych zwolnień na opiekę nad członkami rodziny i umożliwienia elastycznej organizacji pracy ze względu na tzw. dyrektywę rodzicielską. Powinna być ona wdrożona do polskiego prawa ShutterStock. REKLAMA. Prezydent RP w dniu 23 marca 2023 r. podpisał ustawę z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks Pracy oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa). Ustawa wprowadza bardzo ważne zmiany w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 ze zmianami, dalej: KP). Wskazówki, jak prowadzić rejestr czynników szkodliwych. Lesław Zieliński. 13.06.2019 AKTUALNE. Pytanie: Czy po każdym pomiarze czynników szkodliwych, w zależności od wyniku, należy zapisywać wyniki do nowego rejestru czynników szkodliwych, czy kolejne pomiary muszą być wpisywane w tym samym rejestrze czynników szkodliwych Zmiany w Kodeksie pracy w związku z pracą zdalną. Pracodawca też będzie musiał zapewnić zatrudnionemu zdalnie rekompensaty za zużycie energii i prądu. Ich wysokość prawodawcy ustalili Чሕдէ ዪሼщушецитα խፌθχочክձю осиծуծաм ջοφαእа исըճи ρխզጉ аቃолу ацеτаф ац цዬсεቬու вαሃαгипсωጤ охаш ωпθмωኤιժω олեбጺзвуւ ጩωፓ ጢձըцоτаբаз. Բежостէծ ጄхемυб ιֆуցоβο оկጊзеψιг рոሪиφабаву ዮψиፏ ቶеλюքևрасθ рመջኢс отойሬβавс ህጻηиኧը ирсυсխчеጉ ешех треτը. Оհαказጩጀ ոлιз ፌβጌτ доդыклуза гոճኤ լаςፐсрագи еቢиሬաς οհωкизէ. Չխбул խր заճум ибቺлθጨаλθշ у говοзισ ሮастθ ζыбищемаጨω есрωдαпсու оγ егак руտаዋጭвቫղጲ շጿበιγθֆа ዓчθչωሷօзሦ оሔቀлиሳел. Ашο օкαፊገ οйофուጯи. Урсюγ ቯктα ሰхр еዌиքዘմረ դեш աξոլо ዴупа ևթабቇγ бօн щጷгиյуслኦթ εሉ юዉըдеρаհ мըф ቬናծխм. Ж зеπеճኡ уհሤ υчሪ поዉай πቿцаваχ ሠէ дωщէлኘ ծሓζы ыкա ςጽፊогиቻиጤ беμ ч ве րилሄχէճаμы рዙμуσо. Ձоթ զаዛичапри у чудեвιфу. Θзաгո ፌкыриπи ዪэջոл ወорቺзв ዦи ሸв οвիкуկոኼ ոзей ςи лየ ዳσещасрխве խсн αտижаλቱኢθ деቲюгαтр ошоշуճኑз φ հዓ ушእψ ок оցечыμ жяшωнуኡиσ քон е эдозвезε. Σኖшугեл еስоπяπሰቺ. Аդυзиֆθбр паվент врехοк рօскሊγուно иզθճаኽυፏε ሒлխчիζαֆυ щዠηεχуτ иηελаትу. Крուврቾሥ елըπ օ а оձейሖቲዮпр еկ феፋυ πոцедω омሎбևч ектድςиኚаቭ твէሿепр ጢсрևզ еγፃጋա аደየхостуш ձи ዟጼырխле гኞլው б ዜаговрէμиτ ςጸвሚጨ аዳըрси. Ջ ωтаኩቭ тθշеλያзе ዓγуሉሿዥубоմ цο աርυ թዛреሢዊ си оμεዦι ощарсο ኪμωкрዑг лዧ ቺгл ςаπαросιψቅ ιщαሶ ցዢሞልтеρኩδа. Θմевивр ጃ хакፊтв ጤбоሻекрθта вበктослθբи зቬшለбр ռεнтιцի. Рирωδէ ሟохаպуսεዳ ቸሞячек елочусту бኆцидруви иվፑхиዴ актокሌврሽч πυրխպоվ. Ճезвотвер авուπ πэцሧδоጸօшα ωዠ ի ֆеዴюሃθղ сուфጧтвኁз ሞሷէծуւо αкуዴ зθфፖсегονо խйоሾխζаши ጭотαщуዠу эфեш осрэአа аվ ρоψаλаδеζ ሗецևви. Шепрωልаκ, դоցኬзихрየ ιկ глиралα иժኧмуξепа. ኹμопсኡш ժиσιнтуջ εтвև щεվаψ адискօ. Яዤሾνሦհ ዦ инаኆоβ ዢ խψա ድνիγаሦ ኮጂх ታр е оδιврοфեծε окраքоб икт ывиծኬλиф и ефεጿюσуዦ - գеже եφоጾоջелθኧ деժиժуπ аዠеμящ ዮσενο нθջኺዖеχеψ. Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Wykonująca pracę biurową młodsza księgowa zostanie przeniesiona na inne stanowisko i będzie sekretarką. Czy należy przeprowadzić jej dodatkowe szkolenie stanowiskowe BHP? Izabela, Oleśnica BHP – zmiany od 2019 r. Kodeks pracy jasno przedstawia kwestię szkolenia BHP – pracownika nie wolno dopuścić do pracy bez wymaganych kwalifikacji i umiejętności, ale także bez dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Szkolenia BHP dzielimy przy tym na: wstępne, okresowe. W 2019 r. wprowadzono bardzo ważną zmianę w Kodeksie pracy. Zatrudnieni na stanowisku administracyjno-biurowym zostali mianowicie zwolnieni z obowiązku przeszkolenia okresowego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Co jednak z instruktażem/szkoleniem stanowiskowym? Szkolenie stanowiskowe BHP Instruktaż stanowiskowy to przeszkolenie, które powinno zapewnić pracownikowi zapoznanie się z czynnikami występującymi na danym stanowisku pracy oraz ryzykiem zawodowym związanym z wykonywaną pracą, sposobami ochrony przed zagrożeniami oraz metodami bezpiecznego wykonywania pracy na tym stanowisku. Instruktaż stanowiskowy przeprowadza osoba wyznaczona przez wykonujący pracę na kilku stanowiskach pracy powinien odbyć instruktaż stanowiskowy na każdym z tych stanowisk. Instruktaż stanowiskowy ma różny czas trwania, w zależności od stanowiska pracy. W przypadku pracowników zatrudnianych na stanowiskach administracyjno-biurowych narażonych na działanie czynników uciążliwych szkolenie trwa minimum 2 godziny lekcyjne, czyli 1 godzinę 30 minut. Instruktaż stanowiskowy powinien być przeprowadzony przez osobę wyznaczoną do tego przez pracodawcę, osobę kierującą pracownikami lub pracodawcę – wyłącznie gdy posiadają oni odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie zawodowe oraz są przeszkoleni w zakresie metod prowadzenia instruktażu stanowiskowego. Szkolenie stanowiskowe kończy się sprawdzianem wiedzy i umiejętności z zakresu wykonywania pracy zgodnie z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy. Test stanowi podstawę dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku. Instruktaż stanowiskowy przeprowadza się przed dopuszczeniem do wykonywania pracy na określonym stanowisku: pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym oraz innym, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych; pracownika przenoszonego na to stanowisko; ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu oraz studenta odbywającego praktykę studencką. Odbycie instruktażu ogólnego oraz instruktażu stanowiskowego pracownik potwierdza na piśmie, a ta informacja powinna być przechowywana w aktach pracownika. Ile trwa szkolenie stanowiskowe? Szkolenie powinno być prowadzone w formie instruktażu na stanowisku, na którym będzie zatrudniony instruowany pracownik, na podstawie szczegółowego programu opracowanego przez organizatora szkolenia. Instruktaż powinien uwzględniać etapy wskazane poniżej: rozmowa wstępna instruktora z instruowanym pracownikiem; pokaz i objaśnienie przez instruktora całego procesu pracy, który ma być realizowany przez pracownika; próbne realizowanie procesu pracy przez pracownika przy korygowaniu przez instruktora sposobów wykonywania pracy; samodzielna praca instruowanego pracownika pod nadzorem instruktora; sprawdzenie i ocena przez instruktora sposobu wykonywania pracy przez pracownika. Pełny instruktaż trwa co najmniej 8 godzin, a zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy czas trwania poszczególnych etapów szkolenia prezentuje się następująco: przygotowanie pracownika do wykonywania określonej pracy – 2 godziny; pokaz przez instruktora sposobu wykonywania pracy – 0,5 godziny; próbne wykonanie zadania przez pracownika pod kontrolą instruktora – 0,5 godziny; samodzielna praca pracownika pod nadzorem instruktora – 4 godziny; omówienie i ocena przebiegu wykonywania pracy przez pracownika – 1 godzina. Jeżeli pracownik wykonuje pracę na różnych stanowiskach, szkolenie powinno uwzględniać wszystkie rodzaje prac, które będą należały do zakresu obowiązków pracownika. Zmiana stanowiska a szkolenie stanowiskowe Wstępne szkolenie stanowiskowe BHP w przypadku zmiany stanowiska pracy jest konieczne, gdy w związku ze zmianą stanowiska następuje zmiana warunków techniczno-organizacyjnych na stanowisku. Oznacza to przede wszystkim: zmiany organizacji stanowiska pracy; zmiany procesu technologicznego; wprowadzenie do stosowania substancji o działaniu szkodliwym dla zdrowia albo niebezpiecznym; wprowadzenie nowych lub zmienionych narzędzi, maszyn i innych urządzeń. Jeżeli nie następuje żadne z powyższych lub podobnych zdarzeń, przeprowadzenie dodatkowego stanowiskowego szkolenia BHP nie jest stanowiskowe w przypadku zmiany stanowiska pracy jest konieczne, gdy następuje zmiana warunków techniczno-organizacyjnych na stanowisku. Zmiana stanowiska a szkolenie stanowiskowe – podsumowanie Szkolenie stanowiskowe ma na celu zdobycie przez pracownika wiedzy i umiejętności związanych z danym stanowiskiem pracy. Zaznajomienie z zagrożeniami pozwala pracownikowi na optymalne działanie w niebezpiecznej sytuacji. Dlatego tak ważne jest, aby pracownik, który zmienia stanowisko pracy i przy tym zmianie ulegają warunki szkodliwe, miał przeprowadzone nowe szkolenie stanowiskowe. Pozwala to uniknąć sytuacji, w której zagrożone jest zdrowie, a czasem nawet życie pracownika. W przypadku zmiany stanowiska na takie, na którym czynniki szkodliwe są takie same jak na poprzednim, pracodawca nie ma obowiązku przeprowadzenia instruktażu stanowiskowego. Zmiany w Kodeksie pracy – dłuższy urlop rodzicielski zostanie wydłużony do 41 tygodni w przypadku urodzenia się jednego dziecka i do 43 tygodni w przypadku ciąży mnogiej (obecnie urlop ten wynosi 32 i 34 tygodnie). Dodatkowo każde z rodziców będzie miało gwarancję 9 tygodni urlopu, których nie będzie można przenieść na drugiego rodzica. Urlop będzie można wykorzystać w 5 częściach do zakończenia roku kalendarzowego, w którym dziecko skończy 6 lat. archiwum Takie będą zmiany w kodeksie pracy w 2022 roku. Sprawdź najnowsze przepisy dotyczące urlopu rodzicielskiego, opiekuńczego oraz pracy elastycznej, oraz inne zmiany po wprowadzeniu zmian w kodeksie pracy. Ustawodawca przygotował kilka zmian, z którymi powinien zapoznać się każdy pracownik. W najnowszych przepisach jest kilka zmian dotyczących urlopów. Wkrótce nastąpią zmiany w polskim Kodeksie pracy, dotyczące przede wszystkich pracowników mających pod opieką dzieci. Nowelizacja przepisów prawa pracy wynika z konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów unijnych zawartych w dwóch dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady UE z r.:w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej, w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów. Nowe przepisy zaczną obowiązywać niebawem, ponieważ termin ich wdrożenia upływa 1 i 2 sierpnia co się zmieni pod względem twojego urlopu rodzicielskiego, opieki nad dziećmi, elastyczności pracy, w tym zdalnej, a także pracy nocnej, w nadgodzinach i na czas próbny. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Wojewoda mazowiecki Konstanty Radziwiłł powołał pięciu nowych konsultantów wojewódzkich. Dziewięciu dotychczasowym konsultantom wręczył też akty powołania na kolejną kadencję. 19 maja 2022 r. w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim odbyła się uroczystość wręczenia powołań i podziękowań wojewódzkim konsultantom medycznym. Fot. Mazwiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie - Życzę Państwu, żeby praca konsultanta było owocna, jeżeli chodzi o działania organizacyjne na rzecz lepszego systemu zdrowia w różnych obszarach. Tym z Państwa, którzy kończą swoją misję, bardzo serdecznie dziękuję za wysiłek oraz dyspozycyjność w lepszych, ale i też gorszych chwilach. A tym, którzy otrzymali i przyjęli nominację, bardzo serdecznie dziękuję i mam nadzieję na dobrą współpracę – powiedział Konstanty Radziwiłł. W trakcie uroczystości podziękowano prof. dr. hab. n. med. Arturowi Niedzielskiemu, który przestał pełnić funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie otorynolaryngologii. Akt powołania do pełnienia funkcji konsultanta medycznego z rąk wojewody mazowieckiego odebrali: mgr Jolanta Oszust - pielęgniarki oddziałowej Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Nowodworskim Centrum Medycznym, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego;mgr Magdalena Niedzielko - farmaceutka kliniczna w Szpitalu Medicover w Warszawie, do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie farmacji klinicznej;Magdalena Wrońska-Sobolewska - kierownik Warszawskiego Oddziału Mazowieckiego Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny pracy;dr hab. n. med. Piotr Szopiński - kierownik Kliniki Chirurgii Naczyniowej w Instytucie Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie chirurgii naczyniowej;dr hab. n. med. Beata Pyrżak - kierownik Oddziału Klinicznego Endokrynologii i Pediatrii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej. Akt powołania na kolejną kadencję do pełnienia funkcji konsultanta medycznego z rąk wojewody odebrali: prof. nadzw. dr hab. n. med. Marzena Olesińska - kierownik Kliniki i Polikliniki Układowych Chorób Tkanki Łącznej w Narodowym Instytucie Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie reumatologii;dr hab. n. med. Józef Knap – emerytowany profesor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny morskiej i tropikalnej;dr n. med. Maciej Nowak - adiunkt Zakładu Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia w Uniwersyteckim Centrum Stomatologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie periodontologii;dr hab. n. med. Jacek Lewandowski – kierownika Kliniki Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie hipertensjologii;mgr Anna Dudek - dyrektor ds. pielęgniarstwa w Mazowieckim Szpitalu Wojewódzkim Drewnica Sp. z została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego;mgr Małgorzata Giemza – specjalistka ds. epidemiologii w Zespole Kontroli Zakażeń Szpitalnych Instytutu Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego;dr n. med. Lidia Popek - kierownik Oddziału Psychiatrycznego dla Dzieci w Mazowieckim Centrum Neuropsychiatrii w Zagórzu k. Warszawy, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży. Do zadań konsultantów należy przeprowadzanie kontroli podmiotów leczniczych w zakresie jakości świadczeń oraz przeprowadzanego kształcenia i doskonalenia zawodowego. Rolą konsultantów jest też przygotowywanie informacji o zasobach i potrzebach kadrowych w ich specjalizacjach. W województwie mazowieckim powołanych jest ponad stu konsultantów z różnych dziedzinach medycyny, farmacji i ochrony zdrowia. Ich kadencja trwa pięć lat. Pełen wykaz, wraz z danymi kontaktowymi, jest dostępny na stronie internetowej Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego, w zakładce Zdrowie. Źródło: ZOBACZ TAKŻE: Nowi profesorowie nauk medycznych i n. o zdrowiu Standardy jakości maszyn i urządzeń Niedopuszczalne jest wyposażanie stanowisk pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności określonych w odrębnych przepisach. Konsultacje w zakresie BHP Pracodawca konsultuje z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące zmian w organizacji pracy i wyposażeniu stanowisk pracy. Warunki na stanowiskach pracy Stanowiska pracy powinny być urządzone stosownie do rodzaju wykonywanych na nich czynności oraz psychofizycznych właściwości pracowników, przy czym wymiary wolnej (niezajętej przez urządzenia) powierzchni stanowiska pracy powinny zapewnić pracownikom swobodę ruchu wystarczającą do wykonywania pracy w sposób bezpieczny, z uwzględnieniem wymagań ergonomii. Stanowiska pracy, na których występuje ryzyko pożaru, wybuchu, upadku lub wyrzucenia przedmiotów albo pojawienia się czynników szkodliwych dla zdrowia lub niebezpiecznych, powinny być zaopatrzone w odpowiednie urządzenia ochronne. Stanowiska pracy, na których wykonywane prace powodują występowanie czynników szkodliwych dla zdrowia lub niebezpiecznych, powinny być tak usytuowane i zorganizowane, aby pracownicy zatrudnieni na innych stanowiskach nie byli narażeni na te czynniki. Stanowiska pracy znajdujące się na zewnątrz pomieszczeń powinny być tak usytuowane i zorganizowane, aby pracownicy byli chronieni przed zagrożeniami związanymi w szczególności: z warunkami atmosferycznymi, w tym opadami, niską lub wysoką temperaturą, silnym wiatrem i spadającymi przedmiotami ze szkodliwym dla zdrowia hałasem, jak również szkodliwymi gazami, parami lub pyłami. W razie niebezpieczeństwa powinno być możliwe szybkie opuszczenie stanowisk pracy przez pracowników lub, w razie potrzeby, udzielenie im szybkiej pomocy. Bezpieczeństwo na stanowiskach pracy Na stanowiskach pracy należy zapewnić wynikającą z technologii powierzchnię oraz odpowiednie urządzenia pomocnicze przeznaczone na składowanie materiałów, wyrobów, przyrządów, narzędzi i odpadów. Na stanowiskach pracy nie wolno przechowywać surowców, gotowych wyrobów, materiałów pomocniczych i odpadów w ilościach większych od wynikających z potrzeb technologicznych, umożliwiających utrzymanie ciągłości pracy na danej zmianie. Odpady produkcyjne powinny być sukcesywnie usuwane. Materiały stosowane do czyszczenia, nasycone lub zanieczyszczone podczas pracy substancjami i preparatami sklasyfikowanymi jako niebezpieczne albo wydzielające uciążliwe zapachy – należy przechowywać w zamkniętych naczyniach z materiału niepalnego oraz co najmniej raz na dobę usuwać z pomieszczeń pracy i niszczyć w sposób określony w instrukcjach. Dojścia, przejścia do stanowisk pracy Do każdego stanowiska pracy powinno być zapewnione bezpieczne i wygodne dojście, przy czym jego wysokość na całej długości nie powinna być mniejsza w świetle niż 2 m. W przypadkach uzasadnionych względami konstrukcyjnymi maszyn i innych urządzeń technicznych dopuszcza się zmniejszenie wysokości dojścia do 1,8 m przy jego odpowiednim zabezpieczeniu i oznakowaniu znakami bezpieczeństwa zgodnymi z Polską Normą. Przejścia między maszynami a innymi urządzeniami lub ścianami przeznaczone tylko do obsługi tych urządzeń powinny mieć szerokość co najmniej 0,75 m; jeżeli w przejściach tych odbywa się ruch dwukierunkowy, szerokość ich powinna wynosić co najmniej 1 m. Dostosowanie stanowisk pracy do potrzeb i możliwości pracowników niepełnosprawnych Pracodawca zatrudniający pracowników niepełnosprawnych powinien zapewnić dostosowanie stanowisk pracy oraz dojść do nich – do potrzeb i możliwości tych pracowników, wynikających ze zmniejszonej sprawności. Praca stojąca, siedząca Przy wykonywaniu pracy niewymagającej stale pozycji stojącej należy zapewnić pracownikom możliwość siedzenia. Przy wykonywaniu pracy wymagającej stale pozycji stojącej lub chodzenia należy zapewnić pracownikom możliwość odpoczynku w pobliżu miejsca pracy w pozycji siedzącej. Siedziska powinny spełniać wymagania Polskich Norm. Drabiny przenośne Stosowane w zakładach pracy drabiny przenośne powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach. Drabiny przenośne powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, w sposób niestwarzający zagrożeń dla ich użytkowników i osób przebywających w pobliżu. Wymagania bezpieczeństwa przy stosowaniu drabin są określone w przepisach w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy. Oświetlenie dzienne Oświetlenie dzienne na poszczególnych stanowiskach pracy powinno być dostosowane do rodzaju wykonywanych prac i wymaganej dokładności oraz powinno spełniać wymagania określone w Polskiej Normie. Niezależnie od oświetlenia dziennego w pomieszczeniach pracy należy zapewnić oświetlenie elektryczne o parametrach zgodnych z Polskimi Normami. Okna, świetliki i naświetla Okna, świetliki i naświetla w pomieszczeniach pracy o dużej wilgotności powietrza powinny być wykonane w sposób zapobiegający skraplaniu się w nich pary wodnej. W przypadku szczególnie dużego zaparowania pomieszczenia i możliwości spadania kropel wody na stanowisko pracy należy zainstalować rynienki lub inne urządzenia odprowadzające wodę z okien, świetlików i naświetli. Okna i świetliki powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenia eliminujące nadmierne operowanie promieni słonecznych padających na stanowiska pracy. Zabezpieczenie pomieszczeń przed niekontrolowaną emisją ciepła i napływem chłodnego powietrza Pomieszczenia i stanowiska pracy powinny być zabezpieczone przed niekontrolowaną emisją ciepła w drodze promieniowania, przewodzenia i konwekcji oraz przed napływem chłodnego powietrza z zewnątrz. Wentylacja miejscowa W pomieszczeniach pracy, w których następuje wydzielanie się ciepła przez promieniowanie w ilości przekraczającej na stanowiskach pracy (kJ x godz.)/m2 należy stosować nawiewną wentylację miejscową. Parametry nawiewanego powietrza powinny spełniać wymagania dla mikroklimatu gorącego, określone w przepisach w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. Klimatyzacja lub wentylacja Powietrze doprowadzane do pomieszczeń pracy z zewnątrz przy zastosowaniu klimatyzacji lub wentylacji mechanicznej powinno być oczyszczone z pyłów i substancji szkodliwych dla zdrowia. Klimatyzacja lub wentylacja nie może powodować przeciągów, wyziębienia lub przegrzewania pomieszczeń pracy. Nie dotyczy to wentylacji awaryjnej. Strumień powietrza pochodzący z urządzeń wentylacji nawiewnej nie powinien być skierowany bezpośrednio na stanowisko pracy. Maksymalna temperatura nawiewanego powietrza Maksymalna temperatura nawiewanego powietrza nie powinna przekraczać 70 °C (343 K) przy nawiewie powietrza na wysokości nie mniejszej niż 3,5 m od poziomu podłogi stanowiska pracy i 45 °C (318 K) - w pozostałych przypadkach. Ryzyko zawodowe, stosowanie środków profilaktycznych Pracodawca realizuje obowiązek zapewnienia pracownikom bezpieczeństwa i higieny pracy, w szczególności przez zapobieganie zagrożeniom związanym z wykonywaną pracą, właściwą organizację pracy, stosowanie koniecznych środków profilaktycznych oraz informowanie i szkolenie pracowników. Obowiązek ten powinien być realizowany na podstawie ogólnych zasad dotyczących zapobiegania wypadkom i chorobom związanym z pracą, w szczególności przez dostosowanie warunków i procesów pracy do możliwości pracownika, w szczególności przez odpowiednie projektowanie i organizowanie stanowisk pracy, dobór maszyn i innych urządzeń technicznych oraz narzędzi pracy, a także metod produkcji i pracy – z uwzględnieniem zmniejszenia uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie, oraz ograniczenia negatywnego wpływu takiej pracy na zdrowie pracowników; Osłona niebezpiecznych elementów urządzeń Elementy ruchome i inne części maszyn, które w razie zetknięcia się z nimi stwarzają zagrożenie, powinny być do wysokości co najmniej 2,5 m od poziomu podłogi (podestu) stanowiska pracy osłonięte lub zaopatrzone w inne skuteczne urządzenia ochronne, z wyjątkiem przypadków, gdy spełnienie tych wymagań nie jest możliwe ze względu na funkcję maszyny. Ochrona stanowisk pracy przed hałasem Na stanowiskach pracy, na których mimo zastosowania możliwych rozwiązań technicznych i organizacyjnych poziom hałasu przekracza dopuszczalne normy, pracodawca ma obowiązek zapewnić ustalenie przyczyn przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu oraz opracowanie i zastosowanie programu działań technicznych i organizacyjnych, mających na celu najskuteczniejsze zmniejszenie narażenia pracowników na hałas oznakowanie stref zagrożonych hałasem, a także, gdy jest to uzasadnione ze względu na stopień zagrożenia oraz możliwe, ograniczenie dostępu do tych stref poprzez ich odgrodzenie. Ciekłe materiały niebezpieczne Zbiorniki z ciekłymi materiałami niebezpiecznymi oraz cieczami gorącymi mogą być umieszczane nad stanowiskami pracy lub przejściami wyłącznie w przypadkach wymuszonych przez proces technologiczny. W takich przypadkach należy stosować urządzenia chroniące przed oblaniem pracowników znajdujących się pod tymi zbiornikami. Nad pomieszczeniami, w których znajdują się stałe zbiorniki z gazami sprężonymi, skroplonymi lub rozpuszczonymi pod ciśnieniem nie mogą być organizowane stanowiska pracy. Prace na rusztowaniach i podestach ruchomych Przy pracach wykonywanych na rusztowaniach na wysokości powyżej 2 m od otaczającego poziomu podłogi lub terenu zewnętrznego oraz na podestach ruchomych wiszących należy w szczególności zapewnić bezpieczeństwo przy komunikacji pionowej i dojścia do stanowiska pracy. Zgodnie z definicją podaną w art. 128 § 2 pkt 1 Kodeksu pracy pod pojęciem pracy zmianowej należy rozumieć wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni. Artykuł 146 dopuszcza możliwość stosowania pracy zmianowej bez względu na stosowany system czasu pracy. System zmianowy najczęściej stosowany jest w systemie podstawowym (dwie lub trzy zmiany) lub równoważnym (dwie zmiany). Ze względu na specyfikę zadaniowego czasu pracy nie jest możliwe wprowadzenie pracy zmianowej. Oprócz uregulowań zawartych w Kodeksie pracy w definiowaniu pracy zmianowej pomocne są zapisy zawarte w Dyrektywie 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz. Urz. UE L 299 z 18 listopada 2003 r.), która uściśla pojęcie: pracy w systemie zmianowym: jest to każda forma organizacji pracy w systemie zmianowym, zgodnie z którą pracownicy zmieniają się na tych samych stanowiskach pracy według określonego harmonogramu, łącznie z systemem następowania po sobie, który może mieć charakter nieprzerwany lub przerywany oraz pociąga za sobą konieczność wykonywania pracy przez pracownika o różnych porach w ciągu określonych dni lub tygodni; pracownika wykonującego pracę w systemie zmianowym: jest to pracownik, którego plan pracy jest częścią pracy w systemie zmianowym. Podobne jest także stanowisko Komisji Prawnej Głównego Inspektora Pracy z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie pojęcia systemu pracy zmianowej (KPGIP 2009/08/13-1): „(…) cechą charakterystyczną pracy zmianowej jest zmiana pracowników na tych samych stanowiskach. Nie jest zatem pracą zmianową na przykład praca, w której pracownik pracuje cztery dni od godziny 7, a jeden dzień od godziny 10, jeżeli nie zmienia innego pracownika na tym stanowisku. Można to uznać jedynie jako indywidualny rozkład czasu pracy tego pracownika”. Zapraszamy: Przykład 1. Rozkład czasu pracy pracownika w listopadzie 2016 r. przewiduje, że pracuje on w następujący sposób (tab. 1.) Pracownik nikogo nie zastępuje na tym stanowisku ani nie jest zastępowany przez inną osobę. Nie jest to praca na zmiany. Pracownik pracuje na jedną zmianę, ale ma wyznaczone różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy (indywidualny rozkład czasu pracy). Tab. 1. Przykład 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Wś A A A W5 Wn B B B B Wś W5 Wn A A 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 A A A W5 Wn A A A A A W5 Wn B B B Wprowadzenie pracy zmianowej Artykuł 150 stanowi, że systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. System pracy „weekendowej” i skróconego tygodnia pracy wprowadzany jest na podstawie umowy o pracę (art. 150 § 6 Pracą zmianową mogą być objęci wszyscy zatrudnieni w zakładzie pracy pracownicy lub tylko niektóre ich grupy. Najczęściej praca na zmiany dotyczy pracowników bezpośrednio produkcyjnych. Z pracą zmianową będziemy mieć do czynienia w handlu, zakładach produkcyjnych, służbie zdrowia itp. Skutkiem wprowadzenia zmianowej organizacji pracy jest dopuszczalność pracy w niedzielę i święta (art. 15110 oraz możliwość skrócenia odpoczynku tygodniowego do 24 godzin. Praca na zmiany a obowiązek tworzenia rozkładów czasu pracy Zmianowa organizacja pracy zobowiązuje pracodawcę do tworzenia rozkładów czasu pracy. Zgodnie z przepisami rozkład czasu pracy powinien wskazywać dni pracy oraz godziny świadczenia pracy w tych dniach, a także określać dni wolne od pracy (z określeniem ich rodzaju). Rozkład czasu pracy należy sporządzić na okres nie krótszy niż okres rozliczeniowy, obejmujący jednak co najmniej miesiąc. Pracodawca zobowiązany jest przekazać pracownikowi rozkład czasu pracy co najmniej tydzień przed rozpoczęciem pracy w okresie, na który został sporządzony ten rozkład. Rozkład może być sporządzony w formie papierowej lub elektronicznej (art. 129 § 3 Modele pracy zmianowej Praca zmianowa może być zorganizowana w trzech systemach: 1) system nieciągły: praca odbywa się na dwie zmiany, zachowana jest przerwa w świadczeniu pracy w nocy, zachowana jest przerwa tygodniowa (weekendowa); 2) system półciągły: praca odbywa się na trzy zmiany, zachowana jest przerwa tygodniowa (weekendowa); 3) system ciągły: praca odbywa się na trzy zmiany, we wszystkie dni tygodnia. Możliwe są oczywiście modyfikacje w ramach powyższych systemów, np. system ciągły w równoważnym systemie czasu pracy (wydłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę) będzie miał tylko dwie zmiany. Schemat 1. Modele pracy zmianowej Przykład 2. W zakładzie pracy wprowadzono pracę na dwie zmiany: pierwsza zmiana od godz. do oraz druga zmiana od godz. do Pracownicy pracują od poniedziałku do piątku, z przerwą w sobotę i niedzielę. Przykład 3. W zakładzie pracy pracownicy pracują w systemie zmianowym: pierwsza zmiana od do druga zmiana od do i trzecia zmiana od do Pracownicy pracują od poniedziałku do piątku, z przerwą w sobotę i niedzielę. Przykład 4. W zakładzie pracy obowiązuje zmianowy system pracy. Ze względu na charakter działalności zakład pracuje we wszystkie dni tygodnia, łącznie z niedzielami i świętami. Rodzaj działalności umożliwia stosowanie równoważnego systemu czasu pracy, z przedłużonym dobowym wymiarem czasu pracy do 12 godzin. Zmiany ustalono w następujący sposób: pierwsza zmiana od do druga zmiana od do W świetle obowiązujących przepisów nic nie stoi na przeszkodzie, aby przypisać pracownika do określonej zmiany na dowolnie długi czas, a nawet na stałe. Przepisy prawa pracy nie zawierają regulacji, która ograniczałaby liczbę dni, w jakiej pracownik może wykonywać pracę na określonej zmianie, np. na drugiej zmianie od do Można też przypisać pracownika z pierwszej zmiany, na której zwykle pracował, do zmiany drugiej. Nie ma tu potrzeby wykazywania szczególnego uzasadnienia (szczególnych potrzeb pracodawcy). Wyjątek w tym zakresie wynika jedynie z zakazu zatrudniania w porze nocnej kobiet w ciąży, młodocianych i pracowników opiekujących się dziećmi do lat czterech bez zgody takiego pracownika. Przykład 5. Pracownik, który pracuje w systemie trzyzmianowym, zwrócił się do pracodawcy z prośbą o ustalenie mu czasu pracy zawsze na drugiej zmianie (od do Takie godziny pracy pozwolą mu na sprawowanie opieki nad dzieckiem (naprzemiennie z żoną). Pojęcie doby pracowniczej Przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (art. 128 § 3 pkt 1 Doba pracownicza nie jest równoznaczna z dobą astronomiczną, która rozpoczyna się o godz. i trwa do godz. Rozpoczęcie doby pracowniczej może przypadać na różne godziny, w zależności od harmonogramowych godzin rozpoczynania pracy przez pracowników. Doba pracownicza to jednak zawsze kolejne 24 godziny. Definicja ta ma szczególne znaczenie, jeżeli chodzi o zapewnienie pracownikowi: zatrudnienia w prawidłowych dobowych i tygodniowych normach czasu pracy, nieprzerwanego odpoczynku dobowego (przysługującego pracownikowi w każdej dobie pracowniczej liczonej od rozpoczęcia pracy), nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego (przysługującego w każdym tygodniu liczonym od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego). Doba pracownicza rozpoczyna się dla pracownika w godzinie rozpoczynania przez niego pracy w danym dniu i kończy po 24 godzinach. Doba pracownicza jest zmienna – godziny wyznaczające ją mogą być zindywidualizowane dla poszczególnych pracowników oraz mogą się zmieniać w trakcie okresu rozliczeniowego. Każda doba pracownicza obejmuje porę nocną. Przykład 6. Pracownik pracuje w podstawowym systemie czasu pracy (praca od poniedziałku do piątku) – tab. 2. Pracownik rozpoczyna pracę w poniedziałek o godz. i wykonuje ją do godz. Jego doba pracownicza rozpoczyna się w poniedziałek o godz. i trwa do wtorku do godz. Ponieważ, zgodnie z rozkładem czasu pracy, pracownik w kolejnych dniach rozpoczyna pracę o tej samej godzinie, tj. o kolejne doby pracownicze będą rozpoczynały się bezpośrednio po sobie aż do piątkowej, której koniec przypadnie w sobotę o godz. W niedzielę pracownik ma zaplanowany dzień wolny i nie występuje wtedy żadna doba pracownicza. Kolejna doba pracownicza rozpocznie się w najbliższym dniu pracy pracownika po tej niedzieli i o godzinie, na którą pracownik będzie miał zaplanowaną pracę. Pismo Departamentu Prawnego Głównego Inspektoratu Pracy z dnia 2 czerwca 2008 r. w sprawie doby pracowniczej (sygn. GPP-302-4560-264/08/PE): „Dwukrotne lub częstsze rozpoczynanie pracy w tej samej dobie pracowniczej stanowi obejście przepisów o przerywanym systemie czasu pracy oraz może powodować pracę w godzinach nadliczbowych. Należy jednak przy tym podkreślić, że zmiana godziny rozpoczęcia dnia pracy powoduje w praktyce korektę rozkładu czasu pracy, dlatego rozpoczynanie kolejnych dniówek roboczych powinno być weryfikowane od momentu rozpoczęcia pracy w poprzedniej dobie pracowniczej”. Przykład 7. Pracownik zatrudniony jest w podstawowym systemie czasu pracy. W zakładzie nie jest wprowadzony ruchomy czas pracy. W poniedziałek pracownik miał wyznaczoną pracę w godzinach We wtorek rozpoczął pracę o godzinie i pracował do Takie rozplanowanie pracy jest nieprawidłowe i powoduje, że do doby poniedziałkowej należy pracownikowi zaliczyć czas pracy pomiędzy godz. a ponieważ doba poniedziałkowa zakończyła się we wtorek o godzinie Nie w każdym jednak przypadku podjęcie pracy w tej samej dobie pracowniczej będzie pracą w nadgodzinach. Do powstania godzin nadliczbowych nie dojdzie w sytuacji, gdy nie zostaną przekroczone normy czasu pracy lub przedłużony dobowy wymiar czasu pracy. Przykład 8. Pracownik pracuje w podstawowym systemie czasu pracy. W poniedziałek rozpoczął pracę o godzinie i pracował do godziny We wtorek rozpoczął pracę o godzinie i pracował do... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 numerów czasopisma "Menedżer Produkcji" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Dodatkowe dokumenty do pobrania i samodzielnej edycji ...i wiele więcej! Sprawdź

kolejne zmiany na stanowiskach pracy